(artwork:Broken body, Sculpture by Irene Hu)
«Λάθος εποχή», μου είπες, μα ούτε κι εσύ δεν άκουσες τα λόγια.
«Είδες το ένστικτο?» σκέφτηκα. «Σαν έχει ορμή, οι συγκυρίες φθίνουν».
Μετά, ήρθαν οι σκοτεινοί μήνες και ο ουρανός έριξε λάσπη. Οι άψητες λέξεις έκλαψαν στο φλας εκείνης της στιγμής και η υπερηφάνεια ντύθηκε μελοποιημένη πόρνη.
«Θαρρώ πως χρωστώ μισό ηλιοτρόπιο», ψελλίζω χωρίς καν να το φαντάζεσαι. «Αγρυπνώ στα λίθινα φρικιά σου. Προσφέρω την καύτρα στη νοτιά σου, ακούς?»
Τι άλλο να κάνω για να ανασάνεις?
Είμαι του χαλασμού. Εσύ το αποτύπωμα.
Φταίμε κι οι δυο, έρωτα.
(ανέκδοτο)