(artwork by Demonrat Granai)
Όλα θα κριθούν στο ρίξιμο της μιας ζαριάς:
αν θα με αγαπάς και αύριο
ή θα με ξεχάσεις με το πρώτο χάραμα,
αν θα κρατάς το μπράτσο μου στην αγκαλιά σου
ή θα το έχεις πετάξει στα σκουπίδια.
Τρέμω μήπως και ξυπνήσω ένα πρωί με
το κεφάλι μου κομμένο σε φέτες
πάνω στο κομοδίνο,
μήπως είσαι ακόμα δίπλα μου
και δεν μπορώ να σε αγγίξω.
Και μετά από μερικά χρόνια, ποιος ξέρει;
Ίσως είμαστε ο ένας για τον άλλον γραμματόσημα
σε έναν φάκελο που χάθηκε στον δρόμο,
ίσως ο κόσμος αυτός να είναι ένα γιογιό
που θα ‘χει αλλάξει χέρια.
Ο χρόνος καταργεί εξ ορισμού
τις βεβαιότητες.
Μόνο έναν αφήνει σίγουρο,
να περιμένει κάτω απ’ το κρεβάτι.
(από τη συλλογή "Ανεκπλήρωτοι Φόβοι" εκδ. ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ)