(Πίνακας: Salvador Dali “Galatea of the Spheres”)
Παρηγορώ φωτογραφίες για να ζω
φτιάχνω φράσεις με κατηγορούμενα
έχω το ουσιαστικόν απεμπολήσει
και ψάχνω ρήματα διαθέσεως φτηνής
σχεδόν παθητικής
κρύβω αφιερώσεις σε λεξικά
ανωμάλων ήμαρτον (έως και) τεθνήκαμεν
Προστακτικά επιβάλλομαι σε
επιφωνήματα και θαυμαστικά
- πόσο θαυμαστικά αλήθεια ήταν -
τότε που αποσιωπητικά δεν άφηνες, θυμάσαι;
Πέρασαν ποιητικά αίτια από τότε τόσα
σέρνομαι επιρρηματικά στον χρόνο
τη δωρική σου ανάμνηση παλεύω να ξεχάσω
Αποκλήρωσα τα διστακτικά μου ερωτηματικά
περιφραστικά αντικατέστησα το σ' αγαπώ
τριγυρνώ κάθε βράδυ στις δευτερεύουσες
πίνω, ξεφτιλίζομαι, πέφτω σε κόμματα
πώς ν' αντικρίσω πες μου
τις πρωτόκλιτες θηλές μου;
ασυναίρετος εσύ
πόνος αμετάβατος
(από τη συλλογή Ανάσκελη με πυρετό, 2012)